Metoda: wizualna
Jednostka: klasa korozji
Badane obiekty: ciekłe produkty naftowe (benzyny, oleje napędowe, paliwa lotniczer, rozpuszczalniki)
Zasada metody: wypolerowaną płytkę miedzianą zanurza się w próbce produktu o określonej objętości, a następnie ogrzewa się w czasie i w temperaturze przewidzianej dla danej grupy produktów, która jest poddawana badaniu. Paliwa lotnicze i surowa gazolina są badane w naczyniu ciśnieniowym, a inne produkty przy ciśnieniu atmosferycznym. Po zakończeniu okresu ogrzewania płytkę wyjmuje się, przemywa i ocenia barwę porównując z wzorcami korozji.
Wymagania: zgodnie z wymaganiami zawartymi w normach PN-EN 228 (benzyna bezołowiowa), PN-EN 590 (ON) i PN-EN 14214 (FAME) klasa korozji w 50 0C powinna wynosić 1 (w skali od 1 do 4).